Bij de oplevering van de Deltawerken voldeden veel kilometers binnenlandse dijken niet aan de nieuwe normen. Dit leidde tot verbeteringswerkzaamheden, waarbij ook aandacht was voor landschappelijke, natuurlijke en cultuurhistorische waarden. Voor een goede beoordeling was gedegen onderzoek nodig. Als gevolg hiervan werden dijkversterkingen onderworpen aan een langdurige verkenning, met aanzienlijke vertragingen tot gevolg.
In 1993 en1995 waren er zeer hoge waterstanden in de rivieren en besloot de regering 250.000 mensen te evacueren en dijkversterkingen met spoed aan te pakken onder de noodwet ‘Deltaplan Grote Rivieren’. De Heidemij haalde 90 procent van de opdrachten binnen voor het maken van plannen, berekeningen en bestekken. In 2000 kreeg Arcadis van de provincie Zuid-Holland de opdracht voor het dijktraject Hagestein – Nieuwpoort, waarbij aandacht werd besteed aan de waarden van landschap, natuur en cultuurhistorie bij dijkversterkingen.
Versterking van dijken vereist soms innovatieve oplossingen voor het beheersen van de waterdruk, zoals de ontlastingsbronnen bij Jaarsveld en Opijnen en opblaasbare barrières zoals de Balgstuw bij Kampen. Andere voorbeelden zijn de oplossingen in stedelijke gebieden, waarbij combinaties met andere functies werden ontworpen, zoals keerwanden met gevels van huizen als waterkering en afsluitbare keerdeuren op historische locaties, zoals de historische Beermuur in Wijk bij Duurstede.