De salarisadministratie op kantoor groeide in de loop der jaren enorm en werd een klus met veel cijferwerk. Bovendien vond de loonadministratie van duizenden werknemers decentraal plaats op 110 verschillende kantoren. Het integreren van al deze administraties met de centrale administratie was een hels karwei en vereiste talloze met de hand uitgevoerde registraties van gegevens. In 1947 nam de Heidemij een belangrijke stap door mechanische ‘pons en tabelleermachines’ aan te schaffen om het arbeidsintensieve proces van de salarisadministratie te automatiseren.