Op 4 februari 1894 kwam een aantal boseigenaren bijeen om de Onderlinge Bosschenverzekering Maatschappij (O.B.V.) op te richten. De maatschappij kwam voort uit de behoefte van de initiatiefnemers om hun bezit te kunnen verzekeren tegen brandschade. De toenmalige verzekeringsmaatschappijen waagden zich niet aan deze vorm van verzekering, vanwege het verhoogde risico.
De verzekerde objecten werden ingedeeld naar gevarenklassen, afhankelijk van het soort bos -loofhout, naaldhout, hakhout- en van de ouderdom van het hout. De vaststelling van de waarde werd uitgevoerd door de Nederlandsche Heidemaatschappij
Naast verzekeren richtte de Onderlinge Bosschenverzekering Maatschappij zich ook op preventie van schade aan bossen. Zo spoort zij de overheid aan om verordeningen en voorschriften op het gebied van het gebruik van vuur en het roken in bos-, heide-, duin- en veengebieden te ontwikkelen. Daarnaast bevorderde de Maatschappij de oprichting en het functioneren van bosbrandweerorganisaties. Ook probeerde zij nieuwe brandblusmethoden en -apparatuur uit en trachtte het gebruik daarvan te bevorderen.
Ter voorkoming van bos- en heidebrand voerde de O.B.V. ook propaganda. Zij verspreidde brochures, waarschuwingsborden en -platen en informatie op sigarenzakjes. De O.B.V. verzorgde lezingen, plaatste propagandistische artikelen en advertenties in diverse tijdschriften en hield radiopraatjes. Uit begin jaren ’30 stammen ook de waarschuwingen voor bos- en heidebranden via radio(nieuws)-uitzendingen. De Nederlandsche Heidemaatschappij en de Onderlinge Bosschenverzekering Maatschappij hebben samen een propagandafilm laten maken, getiteld “Een Goede Raad”. Deze film is onder andere in vele landelijke bioscooptheaters vertoond.
Meer informatie over de Onderlinge Bosschenverzekering Maatschappij: http://0942 Heidemij, Onderlinge Bosschenverzekering Maatschappij (Gelders Archief) – Gelders Archief
Bron: Algemeen Handelsblad 21 april 1938.